ZAPRZYJAŹNIONE

Samotność najwierniejszym przyjacielem? Czasem bywa i
tak... Wzruszający wiersz. Pozdrawiam.:)

Bardzo ciepły wiersz - można. Pozdrawiam

Oswoić samotnośc i jeszcze polubić:)
Ładny przekaz!
Pozdrawiam serdecznie:)

Oswojona samotność.. nawet zaprzyjaźniona będzie
smutna.. Potrzebujemy do życia tak bardzo drugiego
człowieka..
Wiersz bardzo dobry, myśl świetnie wyrażona.
Pozdrawiam :)

Cieplutkich myśli
radujących serduszko...

Zamyśliłam się,pewnie masz rację Grażynko,cieplutko
pozdrawiam :)

Zgadzam się. Do samotności czasami się tęskni.
Pozdrawiam

Samotność nie rani, czasami tylko doskwiera.
Pozdrawiam :)

Witaj Grażynko! dopiero dzisiaj dotarłam! przepiękny
wiersz!
cieszę się, że Cię zainspirowałam tym moim wierszydłem
o samotności!
Pozdrawiam cieplutko i dziękuję:)

tak można i z samotnością się zaprzyjaźnić tak jak i z
ciszą
pozdrawiam

Piekna ta Twoja samotnosc ...wiersz mnie tak wciagnal
ze zdal mi sie za krotki...Pozdrawiam Cie ...

W rzeczy samej, dziwna a jednak nieunikniona ta
przyjaźń sam na sam z samotnością. Cóż, niekiedy tak
bywa w sposób niechciany, a narzucony. A bywa często,
z wyboru dla własnego bezpieczeństwa, ale jedna i
druga, jest bardzo przykra i uciążliwa. Wiem, coś o
tym. Dziękuje, za uznanie moich przemyśleń i wniosków,
z życia wziętych. Pozdrawiam serdecznie i mimo
samotności, nie z wyboru lecz z konieczności, ale z
uśmiechem :) Życzę spokojnego i miłego wieczoru

Ciekawa przyjaźń:).
Pozdrawiam

...samotność nie jest taka straszna jak ją malują...

W samotności mogą być piękne marzenia, na które warto
czekać. Tęsknota przygotuje serduszko na spotkanie
miłości. Bardzo ładny wiersz. Ciepło pozdrawiam.