żar taktów nie jasnych
Tak rzadko spotykamy się z ludźmi,
tak bardzo boimy się mówić kocham,
tak wiele pięknych chwil
przemyka nam przez palce i ochodzi wraz z
życiem do Boga.
Tak dużo chcemy zrobić,
tak wiele osiągnąć
tak po prostu dać z siebie wszystko
lecz czasem po prostu nie wolno!
Nie wolno nam być słabym nie wolno
być i mocnym nie wolno dać sie zabić
gdy lecą na oślep kule wojny..
budzik już nie zadźwoni rano ,nikt już nie powie słowa bo to cichy duszy lament ....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.