Zaraza

Świat pogrążony jest w haosie.
Wszędzie czuję smród choroby.
Boję się, że skończę tak jak inni,
bo w powietrzu wisi zaraza.
Strach powoduje, że czuję się jak sparaliżowana.
Nie mogę nic zrobić.
Czekam tylko na swą śmierć,
patrząc prsto w jej smutne i puste oczy.
Nie chcę umierać!
Jestem zbyt młoda!
Pozwólcie mi chociaż raz zagłębić się w
błękicie jego oczu...
Przecież każdy skazaniec ma prawo do ostatniego życzenia!
Jak to niemożliwe?!
Przecież wszystko jest możliwe!
-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-.-(...prawda...)
Teraz siedzę po drugiej stronie
i pytam się Boga "Jakie ma imię ta zaraza?"
Milczenie...
"No proszę wyjaw mi imię zarazy przez którą umarłam?!"
Bóg wciąż milczy, lecz w jego oczach widzę odpowiedź.
Imię jej brzmi...
"MIŁOŚĆ"

Dla mego serca:*

autor

Kusia1988

Dodano: 2007-10-06 11:12:00

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie