Zaśnij gwiazdeczko

„Kolejna samotna przede mną noc
Dźwięk muzyki odbija się od ścian pustych pokojów
Zapach smutku w powietrzu krąży.

Otulony w swych zmartwień flanelowy koc
Oglądam skutki nocnych podbojów
Gdzie spadająca gwiazda niepostrzeżenie dąży.


Spalając kolejnego papierosa
Nucę melancholijne słowa ulubionej piosenki
Jem soczyste owoce winnego grona.

Rozluźniony, łuskam powoli swoich myśli kłosa
Chcąc rozwiązać zagadkę męczącej mnie udręki
Aby zaprzestać walkę dylematów miliona.


Spoglądam na puste łóżko
Kładę się delikatnie na wymiętej pościeli
Brak mi czyjejś bliskości.

Chciałbym szepnąć temu komuś na uszko
Tak cicho, aby inni nie słyszeli
Że potrzebuję Jej miłości.


Zamykam znużone dniem powieki
Mocą wyobraźni na drugą stronę się przenoszę
Rozpoczynam spontaniczną wędrówkę.

Obieram kurs, lecz niedaleki
Lekko ponad dachy budynków się unoszę
Mijam, wciąż nucąc, śpiącą niespokojnie sówkę.


Szukam Twojego okna otwartego
Twego pokoju gdzie leżysz sama
Pogrążona w letargu swoich myśli.

Po cichutku skradam się do domu Twego
Patrzę przez szybę, śpi smutna dama
Wejść? Nie, tak … ale co Ona sobie pomyśli?


Wchodzę, prowadzony za rękę przez czary
Rozglądam się po Twym pokoju błękitnym
Spoglądam na Ciebie, cała drżysz.

Nękają Cię okropne nocne mary
Twoje usta szeptają coś głosem dziwnym
Ściskasz dłoń mocno, coś w niej miażdżysz.


Najciszej jak umiem, na palcach podchodzę
Pomięta kartka wypada z Twojej ręki
Schylam się i podnoszę, czytam jej treść.

W milczeniu po papierze zapisanym Twoim pismem wzorkiem wodzę
„Kochałam Cię, być z Tobą chciałam, mam dość tej męki!
Nie dzwonisz, nie piszesz, opuściłeś mnie, to koniec! Cześć!”


Odkładam kartkę na biurko, spoglądam na Ciebie
Łza smutku i rozczarowania spływa po policzku Twym
Budzisz się nagle i spoglądasz w moją stronę.

Twoje źrenice odbijają blask księżyca na niebie
Patrzysz na mnie, dreszcz przechodzi po ciele mym
Myślę – I co ja teraz zrobię?


Jednak kładziesz się spowrotem nic nie mówiąc
Zapomniałem, że jestem tylko duchem
Który po nocnym świecie wędruje.

Znów coś szeptasz, pluszowego misia tuląc
- Zostałam sama, niekochana, z serca bólem
- Czemu nikt nie odwzajemnia tego co czuję?


-Nie jesteś sama skarbie, ani opuszczona
Cicho wypowiadam te słowa, kładąc się przy Tobie
Odwracasz się zdziwiona, chcesz krzyczeć.

- Nie bój się – patrzysz na mnie przestraszona
- Znam Twój głos – Wiem, nic Ci nie zrobię
- Słyszałem Twoją rozpacz, nie mogłem dłużej milczeć.


- Co ty tu robisz? Skąd się wziąłeś ... – Cii.. – Przykładam palec do ust
- Nic nie mów, połóż się wygodnie – używam magii słów
- Rozwieję dziś mgłę zmartwień Twych.

Kładziesz się posłusznie, przykrywam Cię kołdrą aż po biust
Swą zimną dłoń kładę na Twój tułów
Ciepłe i uspokajające zaklęcia wydobywają się z ust mych.


- Zaśnij gwiazdeczko, niech we śnie utopią się Twe smutki
Ja całą noc zostanę przy Tobie
Poczuj bliskość duszy kogoś, kto Cię kocha.

- Moje słowa będą dziś jak kołysanki nutki
Rano nie pozostawię śladu po sobie
Twoje serce tej nocy ostatni raz szlocha.


- Śpij spokojnie myszko, już jest późna godzina
Aniołki już dawno śnią o białych chmurach
Ja jestem i ciągle będę spał u boku Twego.

I zasypia beztrosko ta piękna dziewczyna
Bo stoję na straży w Jej sercu murach
Nie zmrużę nigdy oka swego.


Gdy się obudzi rano, zapewne nie będzie pamiętać
Słów, które szeptał mój duch
Upss… nie zamknąłem za sobą okna.

Mogłem dłużej przy Niej zostać
Zobaczy tylko wymięty po mnie poduszki puch
Może i dobrze, że nie zamknąłem tego okna.”

autor

MiRo

Dodano: 2006-12-05 20:23:04

Ten wiersz przeczytano 476 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie