Zatonełam...

Zatonęłam – w morzu beznadziei.
Zatonęłam, w morzu łez,
Brak mi nadziei...
Tonę, topiąc się we własnych smutkach.
Padam na ziemie zalewam się łzami,
Jak dziecko, któremu odmówiono zabawy.
Płaczę i tak długo płakać będę
Póki nikt nie zauważy i nie poda rękę.

******************************
Na świecie, każdy smutny każdy nieszczęśliwy...
Nikt nawet nie zauważy mego nieszczęścia
Rozejrzyj się po świecie, ilu nieszczęśników mieszka
Zastanów się, przejrzyj na oczy,
Czy tylko ty jesteś samotny?

autor

Morrigan

Dodano: 2006-06-07 22:12:15

Ten wiersz przeczytano 443 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie