Zatracenie
grzebię w popiele pamiętnika karty
niech ogień los ich zatraci
ulecą w przestrzeń gwiazdami zniszczoną
i niech migocą
a światłem horyzont mroczny rozdarty
błysk wspomnień mrok ten wzbogaci
i czerń cierpienia ognie pochłoną
i świat ozłocą
grzebie w popiele pamiętnika karty
ogień wspomnień życia nie straci
wyciągam kartkę w żarze strawioną
wciąż żyjąc nocą
autor
tylkopieknechwile
Dodano: 2008-07-14 22:27:05
Ten wiersz przeczytano 477 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
smutna noc, palący ogień wspomnień, wewnętrzne
trawienie minionego, ale jednak świecą gwiazdy... pisz
nadal swój pamiętnik i nie pal wspomnień, wyjdź z
mroku...
wiersz melancholijny, skłaniający do wielokrotnego
czytania i zadumy, pod każdą treścią wersu, kryje się
kolejna treść...
takie wyszukane słownictwo:)