zatruta

Sęp rozszarpał myśli,
tylko uczucia przy życiu zostały,
gdy już wszystko we mnie zginie,
jedynie sęp będzie cały.

Czarna dziura chłonie
i czarne doły drąży,
gdy już wszystko we mnie zginie,
do grobu nicości podąży.

Jak to się stało?!
Kto tu wpuścił tego sępa?!
Kto pokazał mu mnie?!

Myśli strzaskane,
przez kogoś obłąkane,
chłodem ogarnięte,
niechęcią przejęte
to już ich koniec.

Przyczajona żmija
w splątanym gąszczu zapałów
całą ziemię zatruwa
sprytnie i pomału.

Myśli roześmiane,
przez kogoś obłąkane,
ogniem ogarnięte,
pragnieniami przejęte
to już ich koniec.

autor

star17

Napisany: 2007-04-24 Dodano: 2007-04-28 09:23:06

Ten wiersz przeczytano 619 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie