Zatrzymany czas

Schody, pozornie oczywiste,
lecz gdy się na nich usiądzie,
czuć czystość myśli
tego miejsca,
patrząc na zarumieniony
park, oblany złotem,
ptaków śpiewem,
gdzie dzieciaki ledwo
chodzące, biegną za motylem.
Ile radości w ich gładkich
buziach i zachwytu.
A oni, roześmiani, rozgadani,
dotykając ciepła trawy
czują, że mogą żyć pełnią siebie.
Tam tłum wozów,
nie pędzący, lekkością
wpatrujący się w świat;
tutaj słychać tupot podków,
zbliża się orszak przepełniony
marzeniami,
jakby świat wołał:
tu Twoje miejsce!
Barwy i blask
i stokrotkami przebity wrzask.


Wiedeń

autor

zdrobniona_

Napisany: 2009-05-26 Dodano: 2009-09-06 16:42:33

Ten wiersz przeczytano 542 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie