w zawieszeniu na dożywocie

anioły szybowały tej nocy pod naszym niebem
nie pomogły ci
topi się we krwi płaszcz z czarnych piór
patrzę na ciebie z wieży
kazałeś mi się popchnąć
za bardzo cię kochałam by odmówić
biegnę po schodach w dół
to głupota, przecież i tak nie zdążę
spokojny powrót na szczyt
i skok
tak, skoczyłam

anioły szybowały tej nocy pod naszym niebem
była szybsza
potrząsnęła złotą głową, pogroziła palcem
pogładziła po włosach
i wypuściła obok twego ciała

anioły szybowały tej nocy pod naszym niebem
głuche na odgłos trzaskających kości
usłyszały moją modlitwę
podniosły cię, wzięły na ramiona
troskliwie pozbierały skrawki płaszcza
uniosły wysoko

i choć anioły szybowały tej nocy pod naszym niebem
przeklęłam wszystko od niebios po ziemię
i oprócz twej krwi na całym ciele
pozostał mi wyrok za morderstwo i próbę samobójczą

autor

Seneri

Napisany: 2006-07-12 Dodano: 2007-10-08 00:50:51

Ten wiersz przeczytano 389 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie