Zawiłości
Witam Was kochani i cieplutko pozdrawiam,
życząc samych cudownych chwil. Pięknie
dziękuję też, za przemiłe komentarze i
głosiki (jak zwykle, doceniam).
Rozedrgane myśli, wciąż kłębią się w
głowie
niczym młyn wiatrowy na zielonych niwach
słowa omal więzną, ujścia już nie mają
może tajemnice, umysł skrzętnie skrywa.
Wielka niewiadoma, wodospady wspomnień
dokoła wprost cisza, może echo dźwięku
harmonia kolorów, ideały marzeń
burzliwy ocean i stery okrętów.
Rozchełstane żagle i gwiezdne bezdroża
widnokrąg świetlisty, magia nieboskłonu
w oddali szum morza i wydmy piaszczyste
zaś gdzieś na rozstaju, jęki srebrnych
dzwonów.
autor
Isia05
Dodano: 2018-11-20 16:16:37
Ten wiersz przeczytano 1330 razy
Oddanych głosów: 21
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Udany wiersz pozdrawiam
Ładnie.
Pozdrawiam:)
Wciągające metafory z ciekawym opisem spostrzeżeń i
przemyśleń.
Pozdrawiam :)
ładna melancholia z wodospadami wspomnień.