zawitaj...
Zaprusz w me serce pyłek radości,
tą skromną nadzieję bycia,
która prosi w imię skromności...
Zatop swój dotyk w głębi istnienia,
tam rodzi się iskra życia,
co pragnie wydostać się z cienia...
autor
coelha
Dodano: 2006-12-16 11:11:35
Ten wiersz przeczytano 418 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.