Zawróceni

Zabiorę cię tam gdzie po cichu rodzi się w tobie dobro i zło
przez most w sercu poprowadzę cię wysoko hen do gwiazd
by piękno w tobie zobaczyć gdzie inni widzą tylko twoje tło
razem pokonamy ten cały mrok zwyciężymy upływający czas

przez przymrużone nasze oczy powiodę w głębie duszy
nadzieję tam odnajdziemy dni co dopiero przypłyną
pocztówkami z tej podróży ludzkość uda się wzruszyć
w podróż tam gdzie życie styka się z wieczności krainą

przez ciemną noc do jej granic gdzie słońce wschodzi
na nic innych wołania żebyśmy z naszej drogi zawrócili
nie uciekaj przed tą powodzią ciepłych uczuć co nadchodzi
daj mi jeszcze czas by potem nie stracić już żadnej chwili

pokonamy wezbranego morza wzburzone ciemne głębiny
by światu pokazać prawdziwe piękne imię tej wielkiej miłości
nic nas nie powstrzyma do wojażu do kresów miłości krainy
na przekór złemu światu nienawiści i wszędobylskiej złości

autor

jaro 37

Napisany: 2014-01-12 Dodano: 2014-01-12 07:48:30

Ten wiersz przeczytano 1337 razy

Oddanych głosów: 26

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie