Zazdrość

Zawsze w czeluściach
naszego umysłu kryje
się zazdrość, bezbarwna, bezimienna.
Pulsuje nieumarłym tchnieniem, obliczem swym
zawistnym żyjącym w złych ludziach na, których to zło
przechodzi ze zwykłej ludzkiej chciwości, skąpości.

Nie można się z tym pogodzić, trzeba z tym
walczyć tak jak z przeciwnikiem, który zabrał nam coś
cennego.

Walka z tą wadą będzie ciężka, mozolna, ale wierzę
w to szczerze, że każdy odzyska bezinteresowną pogodę ducha
ze zwycięstwa rywala i da mu, choć nutę swojego szczerego,
życzliwego uśmiechu

autor

CINEK

Napisany: 2004-07-26 Dodano: 2004-09-14 14:20:29

Ten wiersz przeczytano 632 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie