Ze dwadzieścia temu lat...
Gdy wszystko już będę miał
I dom i sad a może nawet park
A w domu żonę ciepłą i oddaną
Dzieci cudowne na studiach w Oksfordzie
Czegóż bym więcej chciał
Nie poproszę o nic więcej
Lecz na samym serca dnie
Pozostanie zapytania mały znak
Wszystko to co między Nami było w Nas
Niewiadoma z napisem ,,My”
Zamknięta już na zawsze, jak w potrzasku
Która prawdy Nam nie powie
I nie będę wiedział ja
I nie będziesz wiedzieć Ty
Czy to dobrze, że jest tak
Czy to jednak, wtedy tam
Skończył się już dla Nas świat
Ze dwadzieścia temu lat...
autor
wariatlubnie
Dodano: 2007-06-07 19:40:51
Ten wiersz przeczytano 441 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Oby peelowi spełniły się marzenia.
Mam troszeczkę zastrzeżeń :) tzn. kilka uwag.
Jeśli nie stosujesz konsekwentnie interpunkcji,
pozbyłabym się duzych liter na początku wersów.
I jeszcze jedno, kiedyś mi tłumaczono, że wiersz to
nie list - nie ma więc potrzeby pisania z dużych liter
zwrotów typu: TY, Tobie, Ciebie etc, etc.
To jednak kwestia dyskusyjna i poniekąd umowna!