Ze złożonymi skrzydłami
Daj im odpocząć. Otulaj nocą
zanim przepadną w gwiezdnych okruchach.
Pochowaj żale. Spocznij, nie szalej.
Nim noc odejdzie w ciemność się
wsłuchaj.
W splocie gałęzi ciepło się gnieździ,
drży pamiętaniem wczorajszej zimy.
Daj już odpocząć. Otulaj nocą,
bo nieopatrznie przepadnę z nimi.
Zosiak
autor
Zosiak
Dodano: 2024-01-31 10:46:16
Ten wiersz przeczytano 2414 razy
Oddanych głosów: 55
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Miło Cię widzieć :)
Cóż lotka ma na to powiedzieć?...
Przytulam się do wiersza :-)
Serdecznie dziękuję, Kri :)
Wspaniała Poezja,
pozdrawiam serdecznie:)
Bardzo dziękuję, Malinno :)
Pięknym słowem wyrażona prośba o zaprzestanie
wyczerpującej szamotaniny; o wytchnienie, o
spokój-ciszę serca...
Dziękuję, Mgiełko :)
Miodzio Zosiaczku. Pozdrawiam cieplo :)
No i dziękuję za wszystkie czytania :)
Dziękuję, Najko :)
Skrzydła też muszą odpocząć ...pozdrawiam.
Dziękuję Wam :)
Cóż Ci mogę powiedzieć Piękna Zosiu? Poruszasz się po
krawędzi fraszki o lirycznym przesłaniu. To wyzwanie
choć i mały szacher macher gdyż pięknym słowem
wykręciłaś się od szukania puenty. Ogólnie podoba mi
się bardzo i plusa stawiam pewną ręką.
21: słowa trafiające głęboko - nosząc;
jakby odbicie słońca w księżycu..
M.N. dziękuję :)