zęby

wiem jakie
mam
zęby
przesuwam językiem jak
po klawiszach fortepianu
tylko nie wydobywam żadnej muzyki
ale nie denerwuję się


głaszczę po kościstych ramionach
cieszę się że są, że
jeszcze
stawiają się na poranny apel


w takiej samej kolejności i
ilości
choć wiem jakie mam braki
i wiem co to jest
ból


i wiem że wśród nich
czai się diabeł
zdrajca


czarny stwór pomiędzy
białymi ciałami
spróchniała gnijąca niespodzianka
w brzózkowym zagajniku

autor

Marta Surowiecka

Dodano: 2010-06-09 06:00:57

Ten wiersz przeczytano 536 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Wolny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie