W żegludze życia

Dla Anioła

Nasz statek płynie spokojnie przez piętrzące się fale, kołysząc się na falach pokład wznosi się i opada. Żagle niczym jak w bajce pięknie wypełnione wiatrem - nasz żaglowiec płynie spokojnie.
Nagle Zrywa się burza, wiatr strzela w żagle okręt kołysze się niespokojnie a Ciebie mi fala zmywa. W bólu rozpaczy po takiej stracie szukałem szczęścia na innych morzach, lecz mimo to nigdy go nie zaznałem. Po latach wróciłem na stare wody szukając Cię nadal.
I znalazłem mego Anioła lecz teraz było inaczej, ten mój Anioł płyną na statku którego nie znałem. I krzyczy ktoś nagle: „Ładują działa!!!” w ten patrzę na burty fregaty. Odpowiedź ogniem była nieśmiałą, lecz jednak się stało. Obydwa okręty okrutnie ranione odchodzą na inne wody. A ja Cię znowu straciłem jak przed laty.
W ten czas okrętem swym zawinąłem pod skrzydła portu dobrze mi znanego, tam szukałem szczęścia mego i naprawiałem mój statek. Tak Minoł jakiś czas i nagle usłyszałem Twój głos piękny w porcie do którego zawitałem i wtedy znowu Cię odnalazłem… Lecz teraz było inaczej…. związana byłaś z innym statkiem

autor

WhiteWolf

Napisany: 2006-09-20 Dodano: 2006-10-01 21:53:00

Ten wiersz przeczytano 384 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie