Żeglując ży(t/ci)em

Jak zawsze podoba mi się.
Pozdrawiam:)

Piękny obraz namalowałaś Stello, pięknie poŻeglowane
:-)
Pozdrawiam ciepło :-)

Bardzo bardzo dobry i trudny tautogram Pełna podziwu
pozdrawiam serdecznie Ewuniu

Też z sensem, tylko nie rozumiem tego ---> żmudzinów
żących.
Jeśli chodzi o korzennego Żmudzina, do "Ż", a co do
"żących" to raczej proponuję podmianę (z uwagi na to
że żęcie sierpem należało do kobiet, mężczyźni kosą
kosili) w wersach:

Żal żyworodnych, żółtozłotych żywic,
żytniego żurku (żniwiareczki żywił),
żal, żal Żmudzinów żmudnie żniwujących,
żal żoneczek żących.

Brawo! Poprzeczka postawiona bardzo wysoko dla innych
bawiących się w tautogramy.
Pozdrawiam

Nad tautogramem trzeba się troszkę pogłowić.Podziwiam
cię bo dość trudny a ty tak lekko go
napisałaś.Dziękuję za odwiedziny u mnie.

Dziekuje kolejnym gosciom za poczytanie, a janusze.k,
owi dodatkowo za pomoc, nie potrafilam sobie z tytulem
poradzic :)

Tautogram z sensem i z rymem w w dodatku na "ż".
Maestria wprawki.
Gratuluję. Ale (u Ciebie Stello) nie dziwię się.
Pozdrawiam Poetkę. :-)

udane takie podoba się no

świetny tautogram musiałaś się nad nim sporo
napracować
finezyjnie i pięknie:)

cudowne :-) a Twoich wierszy wcale nie żal czytać, to
sama przyjemność :-)

Stello-Jagodo tylko Ty tak potrafisz finezyjnie
poprowadzić tautogram! Piękne "żetki":-)
Dzięki, że zajrzałaś do mnie i bardzo mi miło. W
"podwyżce" chciałam ukazać absurdy i to, że jednostka
właściwie jest bez znaczaenia stąd ironiczny charakter
przekazu, śpij słodko Kochana:-)

ludzkie żeglowanie, gratuluję.

Kapitalny, piękny, z ważnym przewodnim tematem:
"żeglując życiem", a raczej "żonglując" ...

wow, suuuperr