Zero...

Zamknięty w kregu myśli..
Pełnych czarnych bzów..
Nadzieją karmię duszę..
Mimo koszmarnych snów..

Pozornie wszystko gra,,
Czasami ciepły szept..
Lecz ciągle zimny wiatr..
W gorące serce dmie..

Jestem zbędnym kleksem..
W barwach czyjegos świata..
Starym pożółkłym liściem..
Który wciąż przeszkadza..

Natrętnym małym owadem.
Wydającym agonii krzyk..
Piszącym czasem elegie..
Lecz nie znaczącym nic..

autor

AndyB

Dodano: 2005-11-03 16:28:01

Ten wiersz przeczytano 508 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Sylabotoniczny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie