Z zeszytu konspiratora.

Dla. Ciebie. "Chodź, opowiem Ci bajeczkę, bajka będzie długa".

Szedłem
krętymi alejami
wyblakłych barw
klnąc
na czarno-białe zdjęcia,
które trzymałaś w pokoju.

Przewartościowany
nikłymi dążeniami
wschodzącymi
z każdą jutrzenką
płomienną.

Autodestrukcja wybrana,
gdy konając sennie
myślałem,
jaki to ze mnie karłowaty bohater.

A później stała się jasność
I Bóg uśmiechnął się,
bo to, co stworzył było
Dobre
?

A ja biegłem
zmartwychwstały
po cichu,
niezauważony
z niedopałkiem
wspomnień zadymionych,
ściskając w dłoni
rozochocone serce.

Ironiczny śmiech ludzkości.
Chciałeś naprawić świat?
Głupi!

autor

Tajemna magia przypadku

Dodano: 2007-10-08 22:42:32

Ten wiersz przeczytano 486 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie