Zgardzona

Niechciane...nadal krążą we mnie,
Inspirują mnie szepty delikatnie zmieszane,
W popiele spalone...Rozgrzanych serc,
Spływające po zimnej szybie, delikatnie zamazane.

Kierują źrenice w zaułek marzeń,
W fantazji zatapiają woń,
Wchłaniają we mnie nektar sączących wydarzeń,
Świecą zza ciemnych zasłon,

Ta miłość wygasa wraz z promieniami,
Które kiedyś nazywałam darem,
Ta miłość dojrzewała wraz z wspomieniami,
Zakręcała otchłań zostawając chmarem.

Wzbudza we mnie takty tajmnicy,
Nie pielęgnowana...wytrąca żar,
Pozostawia w rogu mrocznej piwnicy,
Nadaję sens życiu, wyciszając żal.
::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::::: ::::
Już nigdy nie spotkamy się,
Jak dwa inne światy ściszymy szept,
I teraz już ratuję nas cud,
Bo połączyć może nas tylko Bóg.

autor

dominisiacds

Napisany: 2007-02-01 Dodano: 2007-02-01 17:35:40

Ten wiersz przeczytano 489 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie