zgubiona Agape

Jak trudne, niemiłe, ponure
budzenie się codzień
bo nie ustało na prawej
stopie tykanie zegarka

grawitacja obrosła w siłę kolorem
tęczówki nie chcą zaszczycić świata
a nogi chodzić po syfie ludzkiego
kompleksu niszczenia (dla wygody)

ukryj się pod kołdrą z IKEA
kolorowa tkanina pogryzie rzeczywistość
jeden motyl gdzieś w żołądku zabłądził
reszta poleciała do innego przytułku

tylko nie otwieraj oczu wrażliwcu
tylko nie otwieraj oczu wrażliwcu

autor

Gothi

Dodano: 2005-12-29 15:10:24

Ten wiersz przeczytano 431 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie