ZGWAŁCONA

Trzymała w dłoni porwaną bluzkę,
nie miała siły, nawet nie płakała.
Nie wiedziała, dokąd ma iść,
jak ma na imię, gdzie mieszka zapomniała.
Spojrzała na ręce czerwone od krwi,
do końca się broniła...
Jak film, przed oczami znów pojawili się.
Przypomniała sobie... sama wtedy była.
Przypomniała sobie, że zagrodzili drogę jej,
że iść dalej nie pozwolili...
I zapłakana błagała ich,
pustym śmiechem odpowiedzi udzielili.
Bezsilna zamknęła oczy...
Obudziła się, kiedy świtało.
Zabrała wszystkie swoje rzeczy.
Nie starczyło łez... serce płakało.
Trzymała w dłoni porwaną bluzkę
i próbowała znaleźć drogę do domu.
Rodzicom powie, że przewróciła się.
Co naprawdę się stało, nie powie nikomu...

autor

blondyneczka

Dodano: 2005-04-06 20:48:23

Ten wiersz przeczytano 591 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie