Ziemia
Po złotych kłosach nie ma już śladu,
odpocząć będzie mogła więc ziemia,
na pustych polach nie słychać wiatru,
W ciszy, wieczorem dotykasz piękna.
Podnosisz grudkę czarną w swych
dłoniach,
życie co darem dla nas wciąż nowym,
ile pokoleń karmionych było
w spokojnych latach, w czasach surowych.
Chwila wdzięczności, moment zadumy,
Ona nam daje co dzień chleb wiernie,
swój wzrok kierujesz wysoko w chmury,
Wierzysz, że zawsze matką Ci będzie.
autor
małgośka38
Dodano: 2017-08-31 10:35:47
Ten wiersz przeczytano 1191 razy
Oddanych głosów: 25
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (28)
Bardzo ładne ujęcie tematu ziemi. Z pozdrowieniami:-)
bardzo dobra refleksja. bardzo.
ZIEMIA - jest najważniejsza w naszym życiu w szerokim
znaczeniu tego słowa. Tu rozpoczynamy i kończymy nasze
życie. Będzie nas tuliła w wiecznym śnie... Śliczny
wiersz. Bardzo mi się podoba. Pozdrawiam...
Dobrze wprowadasz w zadumę nie każdy tak umie
Pamiętam Ojca jak przed orką, zawsze wąchał
ziemię, a po orce, zawsze ją przeżegnał, nigdy Go
nie pytaliśmy dlaczego to robił, każdy czuł że
to dla Niego niezmiernie ważne.
Cieplutki wiersz :) Pozdrawiam serdecznie +++
Zgrabny wiersz :)
Miłego dnia.
pierwsze kulty na ziemi były do Wielkiej Matki
Podoba sie, bardzo :)
Pozdrawiam :)
Re: BaMal
Miło mi,że się tekst spodobał.
Pozdrawiam serdecznie:)
Re: janusze.k
Dzięki za odwiedziny i radę, zmieniłam.
Pozdrawiam.
umiłowanie Ziemi jako matki w ładnym wierszu
Pozdrawiam:))
czytam:
/ ... /
w spokojnych latach, w czasach surowych.
bo:
czasów surowych byłowięcej niż jeden, w którym są
"spokojne lata"
no i pozbywam się częstochowy..
pozdrawiam , fajny wiersz