Ziemia

Tak na orlich skrzydłach wzlecieć
Albo jeszcze lepiej
Z pierwszą kosmiczną
Wznieść się i cię taką śliczną
Móc oglądać sponad sklepień

I podziwiać ten twój błękit
Otulony tiulem mgiełki
Kiedy Słońce gdzieś z daleka
W promyki cię przyobleka
To jest widok – jaki piękny

Ale z bliska jesteś inna
Trochę ciepła więcej zimna
Bardziej w bólach niż w uśmiechach
Gna po tobie los człowieka
Czy ty jesteś temu winna?

To że strach po tobie pląsa
Śmierci jadem wieki kąsa
Częściej uniesione pięści
Niż serc bicie w głębi piersi
Częściej smutna i krzycząca

Wiatry w oczy częściej wieją
Nad losu koleją
Nic już nie jest tak jak dawniej
Kiedy było ciszej ładniej
Taka jesteś nasza Ziemio

autor

Wołkowiecki

Dodano: 2005-08-03 17:15:18

Ten wiersz przeczytano 706 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie