Ziemska wyobraźnia
Kosmiczna euforia
W odległej przestrzeni oczekuje
-na purpurowy blask
zachodzącego słońca.
Stopniowo ukazując swój
Srebrzysty majestat.
Słychać odgłosy
jakby szepty.
W powietrzu wznosi się zapach,
dziwnej woni.
Bodźce zaczęły odczuwać
- miłosną euforię.
Dźwięki kosmicznej miłości,
nieraz- są nadawane na jednych
-falach.
Nie można ich namierzyć
ani dostrzec ale można je sobie
- wyobrazić.
To tak , że kobiety są z Wenus.
A mężczyźni z Marsa.
Komentarze (27)
fajna wyobraznia
Ładnie sobie wyobrażasz Jacku mężczyźni z Marsa czyli
z innej planety .. ja wolę kobiety tu na ziemi i
miłość realną ..
dobry do refleksji...często jednak nasza wyobraźnia
nie pokrywa się (choć w części) z szarą
rzeczywistością, a to boli tych z Marsa jak i te z
Wenus:) pozdrawiam Jacek
Przesyłasz pozytywną energię więc i odbiorca ją czuje
pozdrówka zostawiam:))
£danie pojechałem z tym członkiem "osobą lub
człowiekiem "pozdrawiam serdecznie:-)
Wyobrazić można sobie wszystko.
wyobraźnia nie zna granic .dobry refleksyjny wiersz
Pozdrawiam serdecznie:))
wybujała ta wyobrażnia , pozdrawiam
Tadeuszu serdecznie ci Dziękuję, moje coś, tam coś, są
proste, zwykłe, naturalne i prawdziwe. Nie jestem ani
poetą, tylko prostym. członkiem. Tadeuszu wyraziłem
swoje zdanie, bo takie osoby jak ty są tego wartę.
Pozdrawiam cię serdecznie jeszcze raz dziękuję:-)
Jak Cię namierzyć, skoro daleko kosmiczna euforia w
srebrzystym majestacie wznosi. :) Pozdrawiam
Ten wiersz to taka oczywista oczywistość bez nutki
enigmatyczności w poezji.
Witam Cię Jacku
Zawsze gdy będę na Beju/ chociaż
rzadko/ zaglądnę do Ciebie i nie
tylko dlatego, że Cię lubię, ale
głównie dlatego, że Twoje wiersze
są tego warte.
Pozdrawiam:}