ZIMA
cztery pory roku
zimą wiatry czeszą drzewa
mróz maluje krajobrazy
na gałęziach pieśni śpiewa
bielą cały świat obdarzy
śnieg przykrywa ludzkie wady
sprząta cały świat dokoła
pozamraża wodospady
ludzkich uczuć już nie zdoła
a powietrze bez jesieni
łapie oddech bardzo czysty
może los twój też odmieni
będzie bardziej rzeczywisty
zima pędzi tak jak konie
swą dzikością nie nazwaną
czasem zimnym wiatrem płonie
z drogą życia zasypaną
ciepłem wiosny odganiana
udręczonych smutnych ludzi
nowy świat nam znów odsłania
i nadzieje w sercach budzi
DARIUSZ
autor
DARIUSZ
Dodano: 2013-12-11 18:42:30
Ten wiersz przeczytano 962 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
ładny obrazowy wiersz ...
pozdrawiam;-)
Zimno i biało a wiersz ciepły i malowniczy...
Ukłony :)
Owszem, ładnie - tylko tu poprawić trzeba:
"sprząta cały świat do koła"
dokoła = razem, bo osobno oznacza do koła, do nogi, do
szprychy, do opony.
Płynny ładny wiersz.Może uda Ci się coś wykombinować
ze słowem "świat",bo powtarza się aż trzy
razy.Pozdrawiam.
Śliczny wiersz,ujęło mnie...ludzkich uczuć już nie
zdoła... Pozdrawiam serdecznie
Ładny wiersz, druga zwrotka jest piękna. Pozdrawiam
obrazowo, ładny wiersz:)
Ładny wiersz... och! i żeby tak zasypało na dobre
ludzkie wady:)
bardzo obrazowo pozdrawiam