Zła pamięć
Zniewolona wspomnieniami,
i skonana złymi snami,
we łzach ranki budzą ją,
do snu tuli boa wąż.
Nie pamięta skąd tu przyszła,
jej idea życia prysła,
gdzieś w pamięci jeszcze ma,
obraz sprzed milionów lat.
O coś,kiedyś,gdzieś walczyła,
kim był wróg?
czy zwyciężyła?
Nie poznaje oczu swych,
w lustrze twarz pobudza wstyd.
Zniewolona wspomnieniami,
i skonana złymi snami.
autor
Sara SZost
Dodano: 2007-04-18 14:51:42
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.