Złamałeś mój kod

Coś krąży wokół mnie
Nie wiem jak się czuć
Zagubiona piję krew z własnych żył
Ocal mnie

Miłość nie istnieje, słyszałam wiele razy
A ja kocham tak mocno
Bo jak inaczej wyjaśnić uczucie ciepła
I szybki rytm serca?

Zakochana raz, zakochana dwa
Zawsze dawałam, nie otrzymując nic w zamian
Aż się zamknęłam na zamków trzynaście
Kod wpisałam - brak dostępu

Wszystko było dobrze, myślałam, że tak już będzie zawsze
Szczęśliwa w swej klatce, dawno wyrzuciłam klucz
I choć czasem przez serce przemknęło, że czegoś mi brak
Dalej żyłam w świadomym braku świadomości.

Aż nagle pojawiłeś się ty. Włamałeś się do mojej twierdzy
Jakimś cudem znałeś kod, pozbyłeś się wszystkich trzynastu
I co ja mam zrobić, gdy już nie jestem chroniona?
Gdy stoję przed tobą ogołocona ze wszystkich murów, które zbudowałam?

Skrzywdziłeś mnie. Teraz tęsknię wypalona
Czekając, aż przyjdziesz i podasz mi ręce
Aż chwycisz mnie w swoje ramiona
I powiesz - już jest bezpiecznie.

autor

Camomille

Dodano: 2008-03-03 15:50:58

Ten wiersz przeczytano 439 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Wolny Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie