Złości, czemu cię tyle w nas

Zamiast tupać ze złości – naucz się stepować. Fred Astaire

.

Złość mi­ja nieod­wra­cal­nie do­piero, gdy przes­ta­jemy okłamy­wać sa­mych siebie...


Złości tak wiele, pytasz dlaczego,
z dawna wiadomo, skąd źródło bierze,
to jest reakcja niespełnionego,
dotyk emocji, strup w charakterze.

Złość, to są fakty, to co już było,
co kto powiedział, nie zawsze w oczy,
czekają w sercu bez formy bryłą,
bywa i kołem ich treść się toczy.

Złość, to są myśli, zdarzeń ocena,
czy się powinno, po co, dlaczego,
to nie w porządku, po co ten temat,
dla niepowodzeń obraz winnego.

Złość, to potrzeby w zaspokajaniu,
a w danej chwili nieosiągalne,
po rozważeniu, umiar w działaniu,
możliwość zysków - to nie realne.

Złość, to są prośby do siebie, świata,
mogłyby zmienić ład i porządek,
brak perspektywy myśli przygniata,
wtedy z żałością znika rozsądek.

Złość, to uczucia, czasem pokłady,
na drogach smutku i bezsilności,
żalu bez miary, trudu, ogłady,
dojdzie frustracja za łzy w żałości.

Złość sama w sobie, nie zawsze jest zła,
gdy z twarzą ludzką w cichości mija,
będzie motorem i z zyskiem działa,
poda dłoń zgody bez łez i kija.


Autor:Halina53
Kolonia, 03.03.2018


Podejmując decyzje w złości, możesz żałować ich do końca życia

Złość piękności szkodzi - na czym to polega może o to , że człowiek radosny ma większe możliwości ...

autor

Halina53

Napisany: 2018-03-03 Dodano: 2018-03-03 09:33:22

Ten wiersz przeczytano 2745 razy

Oddanych głosów: 35

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie