Złota Polska Jesień

Napisała Dobrawa K. dla ukochanej mamy Bogny,ukoffanych przyjaciółek Magdy i Ani oraz dla naszej przecudownej pani do polskiego... :)

Te liście pomarańczowo-żółte spadające gdy powieje wiaterek,
ta mgła spowijająca ziemię gdy budzi się ranek,
te pajęcze sieci na każdej gałęzi
i te ostatnie promienie słońca nieśmiało prześwitujące poprzez szare chmury,
to wszystko...,wszystko...,
od liścia pięknego do kałuży na ulicy,
to wszystko,
od słońca do kropli deszczu,
wszystko to dary jesieni,
które przemijają jak pędzące stado szybkich jeleni.
Niestety nie uderza to w nas z wielką siłą,
tak fascynacją miłą...
Zdziwniona dziewczynka staje naprzeciw drzewa,
i wpatruje się w nie widząc za nim skrawek kolorowego nieba,
drzewo barwne,przecudowne,
takie które,o! Które widzisz za swoim oknem!
Lecz dziewczynka widzi w nim coś więcej,
i badają je liść po liściu,gałązka za gałązką,
jej błyszczące oczy dziecięce.
Przechodnie patrzą,prześcigają się z pogardliwymi opiniami,
nie widząc w drzewie nic poza brązowymi gałęzami.
Ale,moi drodzy,czy wy też tym drzewem gardzicie?
Gardzicie złotawymi liśćmi,które tańczą na wietrze,
jak delikatne tancereczki bujające w powietrze?
Czy wy,moi mili,zrozumieli żeście o co dziewczynce chodzi?
Och,młodzi!
Przestańcie się godzinami wpatrywać w komputera monitor,
w telewizor jak w obraz,
popatrzcie drodzy przez okno...
Czy widzicie ten przecudowny krajobraz?
Przystań kiedyś,człowieku,
i zobacz to drzewo niezwykłe,
które rośnie w parku,w lesie,czasem i u ciebie w ogródku,
zauważ,bracie,jak pięknie pola jesienią orane,
w cieple żółci zboża skąpane,
jak las szumi zapraszająco,
a gdy wejdziesz doń na nerwy kojąco.
Przedziwne,że my tego nie widzimy,
tego,jak pięknie jest w jesieni,
jak drzewo liściaste się pomarańczą rumieni.
Jak sosna zawsze,nawet na porę jesienną,
zostawia swoją zieloną szatę promienną.
Zieleń,żółć,pomarańcz,spotkasz na każdyn liściu,
zaś na każdym jarzębiny kiściu,
odbija się niemrawe słońca promienie.
To ciebie wprawi w zdziwinie!
Jak piękna jest nie wiosna,nie zima,
lecz złota polska jesień prawdziwa!

MAM NADZIEJĘ ŻE SIĘ WAM PODOBA,DRODZY CZYTELNICY!!!

autor

Kate_pisarka

Napisany: 2006-03-10 Dodano: 2006-10-05 16:08:21

Ten wiersz przeczytano 1569 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie