Zmartwychwstanie

W dzień wejdę delikatnie,
na palcach co zdrętwiałe,
lekko się potykając
o stopień świtu tylko.

Na czole rosa skrzy się,
tak noc mnie ratowała,
by mogłem się w jutrzence
przeglądać jeszcze dzisiaj.

A słońce mnie zaszczepi,
jak drzewko swe ogrodnik,
a woda mnie przywróci,
jak wiosna drzewom liście.

I będę przenajświętszy,
i będę przestraszony,
a niebem pójdą chmury
i będę naznaczony.

autor

Łukasz78

Dodano: 2007-07-03 09:48:51

Ten wiersz przeczytano 710 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Obrazkowy Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie