Zmiany

A może by tak wyjść z siebie?...
Wyjść, przejść obok i rzucić
Spojrzeniem ciężkim
Ocenić oceniającą
Dojrzeć duszę, umysł cierpki
Wnioski wydrzeć z ciała nerwowego
Dumę schować za plecami
Smukłe serce podpalić
Tak żeby bolało mocno
Mocniej niż teraz!
By zaczęło godnością bić
By biło z uśmiechem waszego wzroku
Odbijając światło zachodu
Starań waszych
Powąchać swąd obrzydliwych słów
Skierowanych w wasze uczucia…
Po to, by w końcu pojąć
Miłość nasza cierpiąca bywa, szuka akceptacji i zrozumienia
Wzajemnego i niedoścignionego…
Zamieńmy strach i wątpliwości w nadzieję życia mądrości

Przepraszam Was...rodzice

autor

Gorzka - B

Dodano: 2007-09-25 00:30:38

Ten wiersz przeczytano 491 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie