Zmieszanie
Kimże jestem?
Człowiekiem.
Nie pytam o gatunek.
Mężczyzną?
O płeć też nie pytam.
Pisarzem?
Nie o zawód mi chodzi.
Więc jesteś osobą.
Tyle sam odkryłem.
Jesteś sobą.
Nie! Byłem kiedyś, teraz już nie jestem.
Pasujesz mi do postaci z filmu...
Staram się.
Lecz z jakiejś książki też cię pamiętam.
I owszem.
I z opowieści, i z legend, i z bajek... Kim
jesteś?
To samo zadałem pytanie.
autor
Mika'el
Dodano: 2016-06-13 15:19:14
Ten wiersz przeczytano 582 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Witam ponownie,
trzy różne wiersze.
Odpowiada mi Twój sposób myślenia.
Będę zaglądać.
Tymczasem pozdrawiam.
Twoje wierszowanie daje wiele do myślenia
pozdrawiam
Można być zmieszanym ,byle nie wstrząśniętym...;-)
Czyli...wszystkim i nikim...choć zawsze
człowiekiem.... pozdrawiam serdecznie
No to się zmieszałem