Zmyślona Prawda

...ja tam byłem miód i piwo piłem...

Mroźnym latem w słonecznym cieniu,
siedziałem stojąc na miękkim kamieniu.
W dali tuż koło mnie ,marznąc wygrzewała
cnotliwa dziewoja duszę swego ciała.
Tak szczęśliwe troski pędziły się wlokąc
gdy twarde swe usta biorąc wciąż dawała.
Nagle i powoli prosto zygzakując
zniknąwszy się zjawiła młodziutka staruszka.
Spojżała na mnie oczy zamykając
i milcząc krzyknęła prosto i zawile
"Koniec już się zaczął niewinnej rozpusty,
cnotliwą niewiastę puść szkielecie tłusty".
Tak pięknie złorzecząc mą całą połowę
oddała zabrawszy i zostając poszła.
A ja znieczulony, czułem miły smutek
i siedziałem stojąc w młodym, jasnym borze.

...a com zobaczył, wam tu przytoczyłem:)

autor

morfin

Napisany: 2006-07-05 Dodano: 2006-07-05 13:12:15

Ten wiersz przeczytano 596 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie