Znak
gdzie odpłynęła myśli głębia
pragnienie źródła wyobraźni
otchłań niemocy los zazębia
zmysły ulotne drażni
spływają szczątki i ochłapy
sitem przesieję grudy małe
na cztery stanę mocno łapy
docenię co dostałem
ulotna skromność i pokora
goryczy daje cierpki smak
poezja będzie wtedy chora
gdy nie zostanie znak
autor
globus
Dodano: 2012-04-16 00:57:49
Ten wiersz przeczytano 1074 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (21)
Świetny wiersz. To jest prawda, łatwo można wszystko
co się ma stracić... Pozdrawiam:)
Witaj Henio - znak jednak pozostal, a do tego ladny i
ciekawy wiersz, wyobraznia zdrowa i nadzieji slodki
smak na miejscu. Pozdrawiam
Piękny wiersz.
Popłynąłęm do żródeł za tym "Znakiem"
Podoba mi sie. Pozdrawiam.
bardzo dobry wiersz Henio