Znaki czasu
Znaki czasu (1 listopad)
Jest takie miejsce na ziemi
gdzie kwiaty rosną
i gdzie się kwiaty przynosi
tam zawsze dojdziesz drogą prostą
choć nikt ciebie o to nie prosi.
Już koniec października
Twoja twarz pojawia się i.. znika.
te dni tak dziwnie we mnie budzą
wspomnienia tego czasu.
Ludzie są i odchodzą
pamięć zostaje żywa
później we mgle się rozpływa
ale w sercu jest taka szczelina
która zawsze się cicho odzywa
kiedy przychodzi ten czas
czas wspomnień i melancholii .
Może to dobrze że już mniej boli
może tak trzeba lecz nie zapomnij.
autor Iwona Derkowska
Komentarze (11)
Kochani napisałam ten wiersz dwukrotnie ten jest
trochę bardziej osobisty.Poprzedni umieściłam na
faceboku i tez się podobał.Dziękuję za wpisy z całego
serca.
Żałoba się kończy a w sercu wraz ze spokojem pozostaje
pamięć na zawsze, dobrej nocy. Niesie refleksję,
pozdrawiam:-)
Temat aktualny...ludzie odchodzą pozostaje ból i
pamięć...pięknie o tym napisałaś...pozdrawiam
serdecznie.
Ludzie żyją póki żyje w sercach naszych pamięć o
nich...ładny melancholijny wiersz...
pozdrawiam
Mnie cały czas tak samo boli, nic mniej
Ładny, smutny tekst
Pozdrawiam Iwonko
Żyją i są wciąż obecni w naszej pamięci. Pozdrawiam.
Nie można zapomnieć:) pozdrawiam serdecznie
Bliski beda zyc we wspomnieniach w naszych sercach
pozdrawiam
Nie można zapomnieć o bliskich osobach.
To prawda, że tak jest, gdy nas
listopad melancholią nastraja
o tych, którzy odeszli....
Kiedyś lata temu napisałam wiersz n t przemijania miał
on tytuł Jest takie miejsce i początek podobny do
Twojego wiersza Iwonko, nigdy tego wiersza nigdzie nie
dawałam nawet nie wiem, czy mam gdzieś jego zapis, ale
teraz mi się o nim przypomniało, cóż myśli wielu osób
krążą przy tych samych tematach, jak widać:)
Miłego dnia życzę Iwonko.
nie można zapomnieć o historii i ludziach którzy żyli