Znam twoją twarz na pamięć
Nauczyłam się twojej twarzy na pamięć
znam każdy dotyk
wiem kiedy się uśmiechasz a
kiedy złościsz.
Znam każdy gest najprostszy
nawet wtedy gdy zamykam oczy
twój zapach w powietrzu się unosi.
Czuje smak malin
zapach kolońskiej wody
jest to piękne uczucie
czuje się jakbym rozwinęła dla kogoś
skrzydła
poleciała z nim do chmur
autor
martusia87ster
Dodano: 2011-10-16 00:40:02
Ten wiersz przeczytano 542 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
O niebo lepszy wiersz od poprzedniego, z
przyjemnością obdarzam punktem; a jak jeszcze
wyrzucisz w drugim i piątym wersie zaimki "twój", to
naprawdę romantyzmem trąci. (Tak przy okazji - jak
najmniej zaimków w wierszach).
Miłość to wdzięczny temat, jednak nie łatwo jest o
niej pisać. Powodzenia! :)
zgadzam się z KRYLA martusiu popraw a wiersz
prześliczny.
Pięknie piszesz o miłości... romantycznie...
(ale mam jedno ale...popraw "otwarła".. chyba miało
być.. otworzyła... lub bardziej pasujące do
wiersza... rozłożyła... popraw a będzie ok.)
pozdrawiam :-)
Śliczny....tęczą pachnący.... :)
Wiemy obie Martusiu,ze milosc dodaje skrzydel,prawda?
Sliczny wiersz:)+++