znikające wiersze
poplamiłam nowy sweter
rozczarowaniami
nie spierze ich nawet
magia nocy
wiatr wciąż szepcze
miłe słówka
na poprawę humoru
a ja znów spływam smutkiem
czekając na ranek widzę
jak deszcz płacze wierszem
który zniknie
zanim go przeczytasz
autor
sisy89
Dodano: 2021-07-18 11:56:07
Ten wiersz przeczytano 2026 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (59)
Ciekawie o samotności - podoba mi się takie ujęcie.
"czekając na ranek widzę
jak deszcz płacze wierszem
który zniknie
zanim go przeczytasz"
Czasem śnią mi się prawdziwe wiersze i znikają, nie
dając się uchwycić w słowa po przebudzeniu.
Pozdrawiam serdecznie.
Ładnie.
Twój wiersz i moje osobiste zdanie.
Podoba mi się. Msz to nie deszcz płacze wierszem,
tylko niebo albo chmura. Ale to jest Twój wiersz. :)
Deszcz płacze wierszem... piękne wersy choć z nutką
smutku
miłego dnia:)
nie tylko u Ciebie znikają, podobnie miałam wiele razy
i choć nikt w to nie wierzy, to ja wiem, że istnieje
jakaś zraza gorsza od covida, że jak się przybłąka
jakiś kradziej, to po wierszu ni słychu ni widu.
Śliczna melancholia:)
A ja zostawiam tutaj moje wierszydła,
póki co, a wiersz mi się podoba.
Dobrego lata życzę i pozdrawiam.
Pomysłowo, ostatnia strofa bardzo dobra. Pozdrawiam
serdecznie :)
noc zakryje plamy na swetrze
swoją ciemnością
Wyjatkowo pieknie oddany klimat.
Pozdrawiam serdecznie z duzym podobaniem :)
... bardzo dobra trzecia strofa. Bardzo ujmujący
utworek... :)
Śliczny wiersz Sisy.
Dobrze znam, taki sweter.;)
Pozdrawiam serdecznie.:)
Bardzo Wam dziękuję za czytanie i obecność pod
wierszem :)
Pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru :)
Magiczny, piękny wiersz! :-)
Pozdrawiam ciepło :-)