Znikla bojaźń

Dzisiaj mialam piękny sen... Niestety tylko sen...

Odnalazlo się nagle nasze uczucie kryjome
Zetknąly się nasze usta tak bardzo lakome
Odeszla śmierć, która wcześniej rozdzielila
Ta co milość zniszczyla i na wieki nas zbawila
Powrócilo to co kiedyś piękne bylo
To coś co w zachwyt mnie wprawilo
Polączyly się w jedność nasze samotne ciala
Obudzila się radość, która niegdyś skamieniala
Wpatrywaly się we mnie Twoje oczy zlocone
A gdy wtuliles sie w me piersi, czulam ze plonę
Twoja ręka delikatnie skronie me dotknęla
Smutek i lęk tak niesamowicie odjęla
Myślalam, że już ani jednej lzy nie wyleję
Lecz to byly, jedynie zludne nadzieje
I modlilam się... Pomóż mi Panie
Niech pogodny dzień wreszcie nastanie
Ale uśmiech, poraz kolejny coś ujmuje
Szczęście, które trwalo tylko krótką chwile psuje
Wszystko najmilsze okazalo się tylko snem
Tym co przemija, więdnącym prędko kwiatem
Nikt nie rozumie tego, że kocham Cię Kochanie
Walka nie pomoże, zbędne me staranie
Uczucie na wieczność stracone
Umarle na zawsze, jak slonce zgaszone...

autor

MaRyLiN

Napisany: 2006-04-30 Dodano: 2006-04-30 15:45:25

Ten wiersz przeczytano 381 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie