Znowu zakwitną irysy
z malymi poprawkami
Los jest kapryśny, marzeń nie słucha.
Znowu kolejny figiel ci spłatał
i w głos się smieje prosto do ucha,
odbiera siły, gdy płyną lata.
Jak kiepski grajek w dobrej orkiestrze,
fałszywe nuty między dni wplata.
Podcina nogi, nadzieję niszczy
i coraz wiekszy żal masz do świata.
A manna z nieba nie leci sama
i duży portfel pustkami świeci.
Już jesteś stara, a byłaś dama,
teraz twej rady nie chcą już dzieci.
Wiosna i kwiaty radość przyniosą,
znowu zakwitną dumne irysy.
Nadzieja spadnie z poranną rosą,
kiedy śpiew ptaków w górze usłyszy.
11.03.2009 Irysy to moja wielka pasja.. *DZIEKUJE BARDZO*
autor
kasztanowiec
Dodano: 2009-03-12 00:06:09
Ten wiersz przeczytano 3922 razy
Oddanych głosów: 46
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
Takie to piękne,takie prawdziwe,że łzy popłynęły mi z
oczu. Prześlicznie to Pani ujęła i te
...irysy....chyba jesteśmy na tym samym etapie
życia.Cieplutko pozdrawiam Tessa50
Zakwitną irysy jak i kasztany... One są niezmienne :)
Smutny wiersz o przemijaniu. Nawet to pocieszenie
marne , bo na krótko, jak długo bowiem kwitną irysy.
Wiosną przyjdą nowe marzenia, nowe plany i wszystko
nadzieją się zazieleni:)
Dobrze że masz pasję,to pozwala zabić wszystkie żale,
kwiaty wynagrodzą swoją urodą i zapachem nawet siwe
włosy i wszystko co z tym związane,kocham kwiaty.
:):):) każdy wiek ma swój urok:) cieplutko:)
dobrze że już wkrótce wiosna do naszych okien zapuka
-piękny wiersz -pozdrawiam
Ładny, lekki, ciepły wiersz.Mimo starości i
samotności nadzieją powiało, która pięknie spadnie z
poranna rosą, kiedy zakwitną dumne irysy, piękne
kwiaty.Ładnie temat dziesięciozgłoskowca
poprowadzony.Kto to wie, co nas czeka na starość, któż
to wie?
Gdy gniazdo rodzinne pustoszeje -pielęgnujmy
wspomnienia i irysy.
Irys nadzieją...ładnie w oczekiwaniu na wiosnę
Na tym polega zjawisko przemijania i chociaż nie
możemy się z nim pogodzić, nic tu od nas nie zależy.
Czas plynie i przemija, liczy sie tylko chwila
Wiersz uroczy w swej prawdziwości, najważniejsze że
jednak żyje nadzieja
Niestety wszyscy to odczuwamy. Zatem cieszmy się tym
co jeszcze nam zostało - życiem.
Latka niestety lecą ale wiosna tuż, tuż i nadzieja
spadnie z wiosenną rosą...Ladnie