Zobaczysz...
Weź mnie na spacer posród gwiazd
Poprowadź drogą mleczną tam,
gdzie księżyc otula swym uśmiechem
Odwiedźmy każdy zakątek nieba
Weź mnie za ręke, bym nie zgubiła się wśród
obłoków.
Zrób to a zobaczysz...
Zobaczysz, że bedzie nam jak w niebie
Zrób to, nim minie nasza chwila
Bo kiedyś przyjdzie czas na zmiane
I gwiazdy nie beda już jasno świecić
Księżyc porzuci gdzieś swe kształty,
zatraci swą jasność
Nie oświetli nam już drogi.
Zobaczysz, że wtedy wszystko straci już
swój urok
A jeśli później już nie bedziesz mógł
marzyć?
I Twoje myśli odejda daleko...
Czy wtedy zobaczysz magie serc naszych
Którą kiedyś zesłało nam z niebo?
... moje prawdziwe niebo jest u Twego boku...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.