Zołnierska prośba

Kiedy byłem małym chłopcem,
zawsze bałem się ciemności.
I wszystkiego co mi obce,
a co w mroku rusza się.

Wciąż mówiłem;gdy podrosnę,
wszystko to odmieni się.

Tak się stało jak mówiłem.
Osiemnaście lat skończyłem
i do wojska iść musiałem.
Choć się o to nie prosiłem.

Teraz bronię ja ojczyzny.
Byś bezpiecznie mogła spać.
A gdy z domu gdzieś wychodzisz
nie musiała nigdy bać.

W zamian za to,chcę jednego.
W moim życiu tak ważnego.
Abyś na mnie wciąż czekała
i innego nie szukała.

autor

Tiesto

Napisany: 1998-02-04 Dodano: 2009-04-02 00:52:14

Ten wiersz przeczytano 490 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie