Żołnierz

Grześkowi i wszystkim innym przyjaciołom wcielonym do armii teraz lub w przyszłości

Naprzód marsz! Od czoła stój!
Baczność! Spocznij!
Krzyk dowódcy w uszach brzmi jak głos wyroczni.
Ta wyrocznia każe biec na poligony,
Biegnij głodny, biegnij brudny i zmęczony!

Ładuj! Pal! Ładuj! Pal!
Padnij! Powstań!
Jesteś w armii, twoja rola jest tu prosta.
Rób, co mówią, tu nieważne jest, co czujesz!
To, co myślisz też ich nie interesuje!

Capstrzyk! Spać! Capstrzyk! Spać!
Póki dają!
Wy obrońcy kraju- tacy wcześnie wstają.
A więc zerwie was kaprala wrzask nad ranem,
Jak źle komuś, niech pogada z kapelanem!

Trójki twórz! Trójki twórz!
Broń na ramię!
Jakie piękne wasze umundurowanie...
Błyszczą jednakowe hełmy, lśnią kamasze
I was tylko odróżniają twarze wasze.

Nie mów nic! Nie mów nic!
Milcz jak kamień!
Jeśli nie chcesz poznać, co to docieranie!
Mruknij coś, chociaż i pół słowa,
Kapral gotów opór z ciebie wypompować!

Pot i krew! Pot i krew!
Na twym ciele
Zęby ściśnij, bo już nie zostało wiele.
Wkrótce raz ostatni przed dowódcą staniesz,
W pysk mu spluniesz, bagnet na kolanie złamiesz!

autor

Nils

Napisany: 2006-03-30 Dodano: 2006-03-30 18:20:34

Ten wiersz przeczytano 511 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie