zostań
Zaczekaj
nie idź proszę
porozmawiaj ze mną
opowiedz
wysłuchaj
przecież tak dawno się nie widzieliśmy
dwa lata
zamieniły się w wiek cały
twój świat
to dla mnie przepaść
nie potrafię go pojąć
ci
słyszysz jak twoje serce się rwie
pozwól aby powiedziało co czuje
nie idź
przecież wiem
że kochasz jeszcze
autor
mała_poetka89
Dodano: 2009-08-12 21:36:11
Ten wiersz przeczytano 470 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
dziękuję Ci
;)
;):):)
vide tych komentarzy mag i duszy: bla bla bla... każdy
zna, każdy wie, każdy cierpi etc. nie dość, że miłość
to teraz jeszcze cierpienie stało się uniwersalne. po
co nam parę miliardów ludzi, skoro czytając na tej
stronie wiersze i komentarze można dojść do wniosku,
że jeden ludź starczy. każdy czuje to samo w taki sam
sposób... ehhh... a co do wiersza - lipska to nie
jest, ale jakiś zamyślony spokój w tym czuć. początek
mi się widzi, końcówa już średnia, zbyt dosłowna.
Szczęście tak krótko trwa
kilka słów potem telefon głuchy
milczy jak zaklęty obojetny
mieszka w nim cisza cierpienie.
och, skąd ja to znam... +