Zostaw te butelki, bo dzieci...

Co może znaiszczyć cały mój świat, jak nie butelka która zabrała mi Ciebie. wróć do mnie.

Trzymam Twą dłoń i płaczę
Bo wiem, że już Cię nie zobaczę
Ty bardziej kochasz wódkę niż mnie
Nasza miłość od dawna leży na dnie

Pierwszy i drugi łyk alkoholu
Puste butelki na podłodze w holu
Brak funduszy na buty dla dzieci
Nie ma prądu, lamka dziecięca nie świeci

Jestem słaba, przez Ciebie pobita
Matka Twoja nie lepsza, też leży rozpita.
Gdzie jest ta miłość co nas łączyła
Czy sobie poszła, czy się skończyła?

Czasami bywa tak, że wali nam sie świat. Lecz stańmy na proste nogi i walczmy o lepsze jutro.

autor

Róży kwiat

Napisany: 2006-06-05 Dodano: 2006-06-05 15:13:50

Ten wiersz przeczytano 498 razy

Oddanych głosów: 15

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie