Zostawiłeś mnie...
Czy warto było zmarnować tyle miesięcy dla
marzeń,
Które teraz nic nie znaczą?
Mówiłeś, że świat jest stworzony tylko dla
nas!
Mówiłeś, że Miłość jest najważniejsza, że
przetrwamy
Tą dzielącą nas odległość, ale tylko we
dwoje!
Wyobrażałeś sobie, że stoję obok Ciebie,
A Ty trzymasz mnie za rękę.
Pamiętam każde Twoje słowo i każdy Twój
gest.
Teraz w Twoich oczach nie widzę nas,
Tylko ten przerażający strach.
Pamiętasz jak powiedziałeś, że chcesz mieć
ze mną dzieci?
Jak sobie przypomnę to łza po policzku mi
leci.
Nie wiem po co ja się w Tobie zakochałam i
Tak po prostu oddałam!
W Twoim sercu miejsca dla mnie nie ma.
Jest mi strasznie przykro,
Bo to wszystko nie miało dla Ciebie żadnego
znaczenia.
Życie mi zniszczyłeś! Zniszczyłeś mnie!
Moje marzenia!
Ból i tęsknotę wyrażam wierszami,
Oraz płaczącymi latami oczami.
Wnętrze wypełnia ból,
Ból pełen płaczu i cierpienia.
Pozbawiłeś mnie marzeń , marzeń o
„nas”.
O „nas ” jak to pięknie brzmi.
Między nami nic nie było,
Nic nas ze sobą nie łączyło.
Budzę się w nocy ze łzami w oczach.
Krzyczę...
Lecz na próżno,
Bo Ty i tak nie usłyszysz mego wiecznego
wołania...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.