żuraw
to mostek nad przepaścią
z którego odpadły już deski
została tylko lina
łącząca brzegi rzeki
a oto ona - lekko
stąpa po linie
pod nią przestwór
i nad nią przestwór
szeroko rozkłada ramiona
unosi nogę jak wzlatujący żuraw
tak tam daleko i tak blisko
nieba i ziemi
ona stąpa po linie
rozkłada ramiona
unosi nogę jak wzlatujący żuraw
frunie...
autor
szadunka
Dodano: 2020-08-02 08:28:46
Ten wiersz przeczytano 1080 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (18)
Hmmm piękny... Nie każdy może pofrunąć...
Pozdrawiam serdecznie :)
Kupiłaś mnie tym wierszem bez reszty...
...ma tak głęboką wiarę, że chodzi nawet po linach,
których już nie ma.