Żurawie

taka sobie prosta rymowanka...

Żurawie

Niedaleko mego domu na zielonej murawie
jak co roku o tej porze stoją dwa żurawie
klangorem oznajmiają że wiosnę przyniosły
dla nich bowiem jest to wielce akt wyniosły

lubię się przyglądać zalotom na tokach
tańcząc kłaniają się przy swych bokach
imponująco skrzydła swoje rozpościerają
coś tam w dzioby biorą w górę wyrzucają

podpatruję jak troskliwie wysiadują jaja
po wykluciu piskląt gdzieś około maja
każde z nich osobno jedno wyprowadza
opiekuńczo ostrożnie z jednym sobie chadza

od lat ta sama para w to miejsce zlatuje
też i nie ukrywam że tym serce me raduje
piękne wysmukłe w majestatycznej pozie
w tym roku biedne długo czekały na mrozie

aby swe gniazdo bezładnie na ziemi ułożyć
by swe dwa jaja mogła do niego złożyć
a czasem gdy przyczaję się trochę w oddali
widzę jak młode ostrożne a potrafią powalić

bo gdy nieopatrznie znajdą się przy tobie
to umieją udawać martwe ot tak sobie
leżą wtedy na ziemi bez ruchu i oznak życia
jest to bowiem ich maskujący cel się ukrycia

razu pewnego nawet się na to nabrałam
kiedy nagle niby martwego przed sobą ujrzałam. Emilia Konicer 25.04.2013r.

autor

emi16

Napisany: 2013-04-26 Dodano: 2013-04-26 13:30:17

Ten wiersz przeczytano 2417 razy

Oddanych głosów: 28

Rodzaj Obrazkowy Klimat Ciepły Tematyka Przyroda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie