zwykła miłość
swym objawieniem przestrach budzi
niepewność duszy zawahanie
uczy nas kochać wszystkich ludzi
uczy co bόl jest i rozstanie
rozkołysana i szalona
piosenką wznosi się do nieba
oczekiwana wymodlona
jak kromka powszedniego chleba
wywraca świat na drugą stronę
cierpienie sprawia i łzy toczy
rozkoszy mgłą zasłania oczy
krόlewską wkłada nam koronę
zawsze obecna między nami
karmi słodyczy kropelkami
Komentarze (12)
tak ta zwykła jest najpiękniejsza...karmi słodyczy
kropelkami...
Czy miłość jest zwykła mhmmmmm ja bym tak tego nie
ujęła...miłość i tu dałeś piękny przykład porównując
ją do kromki powszedniego chleba...zarazem spójrz jak
ten chleb powszedni wala się...jak ludzie nie umieją
uszanować to co dla niektórych jest tylko
marzeniem...głęboki Twój wiersz mimo to z uśmiechem:)
Uczucia zawsze sa niezwykłe i wywracaja nasz
poukladany swiat.
Zwykła niezwykła miłość, jak miłość pełna wzlotów i
upadków, podoba mi się to co o niej napisałeś:)
Mądre słowa: miłości trzeba jak kromki chleba. Ciepły
wiersz w odbiorze.
Ciekawy kontrast tytułu z treścią. Niby zwykła a
jakich niezwykłych zmian w nas dokonuje i jakie
niezwykłe niesie nam wrażenia.
Piękna definicja miłości napisana wprawnym
piórem.Brawo
Podoba mi się twój wiersz jest lekki w odbiorze,
nieźle zrymowamy i porusza treści przez wszystkich
lubiane, można rzec wręcz hołubione.
miłość ...potrzebna jak kromka chleba ...każdemu i
zawsze...bardzo ładnie.:)
Bardzo miły i ciepły wiersz. +
Każdy wers wnika w wrażliwą duszę...Każdy wers pelen
prawdy o miłości. Każdy wers dopracowany. Super!
Jak lekko i ślicznie o tej co drąży w naszych sercach
jak kornik.